The Amazing Spider-Man 2
Deluxe


Film | Releasedatum: 22/04/2014 | Film release: 2014 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.I'm Electro0:46
2.There He Is2:54
3.I'm Spider-Man1:04
4.My Enemy8:17
5.Ground Rules1:11
6.Look at Me3:10
7.Special Project3:14
8.You Need Me3:17
9.So Much Anger2:12
10.I'm Moving to England1:03
11.I'm Goblin3:42
12.Let Her Go0:33
13.You're My Boy2:57
14.I Need to Know5:00
15.Sum Total2:51
16.I Chose You1:34
17.We're Best Friends2:17
18.Still Crazy2:42
19.The Rest of My Life2:28
20.You're That Spider Guy5:29
 56:40
# Track Artiest/Componist Lengte
1.The Electro Suite12:36
2.Harry's Suite10:07
3.Cold War3:28
4.No Place Like Home1:53
5.It's On AgainAlicia Keys feat. Kendrick Lamar3:50
6.Song for ZulaPhosphorescent6:09
7.That's My ManLiz3:47
8.HerePharrell Williams4:38
9.HonestThe Neighbourhood3:57
10.Within the Web (First Day Jam)Czarina Russell, Hans Zimmer and The Magnificent Six4:30
11.Electro RemixAlvin Risk and Hans Zimmer3:27
 58:22
Schrijf zelf je recensie

 

The Amazing Spider-Man 2 - 09/10 - Recensie van Sander Neyt, ingevoerd op
Spider-Man blijft nog steeds één van de meest favoriete superhelden. Na een mooie trilogie van Sam Raimi werd de reeks gereboot in 2012. The Amazing Spider-Man vond ik beter dan de oude films en nu hebben we zowaar een heel mooi en spannend vervolg. Andrew Garfield en Emma Stone stelen echt de show in dit visueel spektakel. Ook naar de score werd razend uitgekeken. Vooraleer ik de echte recensie van start laat gaan, wil ik even mijn persoonlijke bescheiden mening geven over de andere scores van de Spidey films. Het werk van Danny Elfman voor de originele trilogie vond ik fantastisch. De score moest het hebben van zijn geweldige thema’s en zijn Spider – Man thema blijft een meesterwerk. Een genot voor het oor. Elfman deed zijn ding nog eens over met het vervolg Spider-Man 2 en dat was mogelijks nog beter. De thema’s waren beter verdeeld en de actie klonk iets minder chaotisch dan het eerste deel. Door creatieve disputen tussen Elfman en Raimi kwam Elfman niet in beeld voor het scoren van het derde deel. Het stokje werd overgedragen naar Christopher Young. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik die score nooit heb beluisterd. De muziek zei mij niet zoveel maar toch zal ik de score wel eens een kans geven. Voor de reboot is er gekozen voor James Horner. Wie mijn recensies af en toe leest, weet dat James Horner geen favoriet is van mij. Ik houd helemaal niet van zijn stijl. Het is mij iets te representatief en krijg het van op mijn heupen dat hij vele zaken van andere scores overneemt. Tot mijn grote verbazing vond ik zijn score voor The Amazing Spider-Man heel goed. Het tipte niet aan de score van Elfman, maar het kwam vervaarlijk dicht in de buurt. Voor deze film werd gekozen voor Hans Zimmer. Die troepte samen met een aantal bekende mensen zoals Pharell Williams en Johnny Marr om de nieuwe muziek van Spidey te componeren. En het resultaat mag er zijn!

Laten we uiteraard eerst eens kijken naar het thema van Spider-Man zelf. Voor het eerst te horen in ‘I’m Spider-Man”. Elektronica openen de cue en het klinkt verfrissend en nieuw. Dan komt het trompetgeschal en krijgen we het simpele doch efficiënt nieuw thema voor de spinnenman. Gespeeld op één trompet gesteund door de elektronica. Twee zaken vind ik verrassend. Ten eerste is dat het thema wel heel goed lijkt op dat van James Horner voor de vorige film. Dat is enkel en alleen maar goed, want het was een sterk thema. Ten tweede is dat Zimmer ook kiest voor een trompet net zoals Horner. Het thema is zeer heroïsch en misschien wel het meest heroïsche thema dat Zimmer ooit heeft geschreven voor een superheld. Wat ik persoonlijk het meest prachtige vind aan dit thema is dat Zimmer het constant gebruikt. Het komt terug in vele actiestukken (zie verder in deze recensie), maar het thema wordt potverdikke ook in een andere context gebruikt. Namelijk het emotionele. Bijvoorbeeld in “Ground Rules” wordt het thema gespeeld door de piano. Waar het eerst heroïsch klinkt is het in deze cue heel intriest, heel sober en het maakt het thema en het personage zeer fragiel. Het is de last dat Peter Parker draagt dat je hier te horen krijgt in zijn thema. Dat vind ik het sterke van dit thema. Het wordt op allerlei manieren gebruikt en het is zo geschreven dat het ook past op al die verschillende manieren. Dat maakt het een ongelooflijk sterk thema. Op één na het sterkste van de score.

Een superheld is maar zo goed als zijn villain. En in deze film zitten er vele villains. De voornaamste is Electro. Dat brengt mij meteen op het meest controversiële thema van de score. Namelijk dat van Electro. Uw nederige recensent heeft twee meningen over dit thema. Maar laten we eerst en vooral dan het thema eens opensmijten. Het bestaat namelijk uit drie delen. Het eerste deel zijn de houtblazers die het thema spelen. Het is simpel, maar straalt toch boosheid en kwaadaardigheid uit. Dit deel van het thema vind ik geweldig. Het is niet zo grootschalig, toch werkt het maar al te goed. Een tweede aspect van dit thema zijn de stemmen. Voor de één storend, voor de ander een geweldige beleving. Ik zit tussen de twee groepen. Al vind ik het een ingenieus idee om de stemmen die in het hoofd van Electro zitten in de score te mengen, en vind ik het resultaat meer dan behoorlijk. Het is soms storend en irritant. Toch heeft ik Zimmer en Williams krediet voor hun vondst. Dat doe ik niet voor het volgende aspect van het thema. Namelijk dubstep. Persoonlijk vind ik het één van de meest lelijke en walgelijke soorten muziek dat er bestaat en ik vind het verschrikkelijk dat het in deze score gebruikt wordt. Meer zelfs; het opent de score. “I’m Electro” is een brok lawaai. Vreselijk gewoon. Mijn zin om naar de score te luisteren was al geheel weg. Waar zat Zimmer met zijn gedachten toen hij het idee introduceerde. Man, man man. Gelukkig komt het alsmaar minder en minder voor als de score verder afspeelt. Weg is de dubstep in de tweede helft van het album. In “My Enemy” komt het nog in het begin sporadisch voor, maar vanaf de tweede minuut gaat Zimmer de andere aspecten van het thema tentoonspreiden en merk je dat de rest bijlange zo slecht nog niet is.
Een derde thema is voor Harry Osborne. Al is Harry de Main Villain van de film, zijn thema komt maar sporadisch voor in de score. In “I’m Goblin” krijg je de actievariant te horen. Het klinkt brutaal en kwaadaardig. Dit is niet het geval in “Harry’s Suite”. Hier klinkt het ingetogen, rustig en zelfs tragisch. Alsof Harry een zeer tragische kant heeft in het verhaal. Vooral gespeeld door één enkele viool. Het is echt een mooi thema en waarschijnlijk één van de betere dingen die Zimmer heeft geschreven in zijn carrière.

Maar het is niet zo mooi als het liefdesthema. Man, wat is dat voor een thema. Voor alle duidelijkheid, dit thema wordt zeer vaak gebruikt in de score en dat vond ik al vreemd. Er is heel veel plek voor romantiek in deze score. Dat juich ik enkel en alleen maar toe. Voor het eerst te horen in “You Need Me”. Een piano geflankeerd met lichte strijkers spelen het thema, vooraleer het in een rock instrumentatie komt. Deze versie is wel maar een opzetje voor de finale. “We’re Best Friends” is een meesterwerk. Het liefdesthema komt samen met het hoofdthema op een manier waarop ik het niet had verwacht. Het is zodanig emotioneel dat het de haren op uw armen overeind laat staan en het concept kippenvel teweeg gebracht wordt. U hoort het goed mijn beste liefhebbers der filmmuziek. Kippenvel van orkestrale schoonheid in een score vol elektronica en een vleugje dubstep. Het kan blijkbaar. Deze track is zonder twijfel de beste van de score. Maar ook in “The Rest Of My Life” krijg je een versie te horen. De romantiek is weg, maar het is een hartverscheurende versie. Wie de film gezien heeft, zal het begrijpen, wie de film niet gezien heeft, geniet gewoon van dit kleine meesterwerkje. Dit Love Theme is het beste sinds het Love Theme van At World’s End. Het is romantisch, speels en er zit een vleugje tragedie in. Wat moet een mens meer hebben!
Een laatste klein thema is geschreven voor Rhino. Een villain die we maar sporadisch zien. Waar het voor Electro dubstep is, is het voor Rhino Rock dat de basis is voor zijn thema. Hevige bassen ondersteunen de elektrische gitaren die het thema spelen in “You’re That Spider Guy”. Het is een agressief thema, maar het is goed gecomponeerd en het luistert zelfs lekker weg. Al vind ik het dat het wat weg heeft van Davy Jones. Maar dat is een detail.
Deze thema’s worden clever gebruikt gedurende de gehele score. Waardoor de score een vrij intelligent karkater krijgt. Zelden heb ik Zimmer een hoofdthema zo clever weten te gebruiken, op diverse manieren waardoor je het de eerste keer niet hoort. Daarom is een tweede luisterbeurt zeker nodig.

Een Spider-Man score zou natuurlijk geen Spider-Man score zijn zonder de nodige actie. En die is in overvloed te vinden. Ik zal niet elke actietrack bespreken aangezien mijn recensie nu al iets langer is geworden dan gepland. Het enige wat ik zal zegge is dat de actie fantastisch is. Het is zwaar en rockelementen vormen de grootste basis van de actie. Luister bijvoorbeeld maar naar “Cold War”. Toch zijn het de steeds terugkerende thema’s die elke actiecue de moeite maken om het te beluisteren. Soms krijg je sporadisch het hoofdthema te horen, dan terug enkel de bas van het Electro thema, soms komt Harry erin geslopen. Elke luisterbeurt zal je wel een nieuwe versie van een thema horen. En dat is het sterkste punt van de score. Het is een verrassend intelligente score geworden van een zeer clevere componist die terug een volledig andere kant opgaat met zijn muziek. Sommige dingen werken goed, andere terug niet. De dubstep is voor de liefhebbers, wat ik alleszins niet ben.
Een laatste aspect zijn dan terug de gebruikelijke songs. Ik heb daar maar één woord over te zeggen; skippen.

Conclusie:
The Amazing Spider – Man 2 is een verrassend goede score geworden. Een intelligente score waar de thema’s goed met elkaar worden afgewisseld. Hans Zimmer heeft zichzelf terug uitgevonden en dat kunnen we enkel en alleen maar toejuichen. Hij verrast de wereld der filmmuziek opnieuw. En zoals gewoonlijk bij zijn muziek werken sommige zaken wel degelijk zeer goed. Andere dan helemaal niet. Daarom is het moeilijk om een cijfer te geven. Op sommige momenten dacht ik aan een 6, vooral bij het dubstep gedeelte. Uiteindelijk was mijn oordeel een 8. Maar na het luisteren van “We’re Best Friends” kan ik niet anders dan het op een 9 zetten. Het dubstep gedeelte moet ik steeds wel doorbijten, maar wat ik dan terugkrijg is een verrassend sterke score met verrassend sterke thema’s die in mijn hoofd blijven zitten, die mijn kippenvel bezorgen en naar waar ik wil blijven luisteren. Een dikke 9 dus voor deze score
Trailer:





Andere soundtrack releases van The Amazing Spider-Man 2 (2014):

Amazing Spider-Man 2, The (2014)
Amazing Spider-Man 2, The (2014)
Amazing Spider-Man 2, The (2014)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer