Point of No Return

Recensie 14: Point of No Return

Het is jammer dat er een aantal mindere nummers hierop staan.
Maar de Hans Zimmer nummers/tracks zijn echt om van te smullen, vooral track 2 is echt heerlijk en 100 % in Zimmerstijl. Maar toch merk ik ook wel dat Zimmer hier echt jong was. In zijn jongere jaren had hij meer met piano's en synthesysermuziek, het is een wonder dat hij daar vanaf gestapt is. Natuurlijk ben ik blij met zijn resultaten van nu want ze zijn inmiddels niet meer weg te denken uit de filmindustrie. Maar toch moet ik zeggen dat ik het zonde vind dat Zimmer niet met dit soort muziek is verder gegaan. Gelukkig konden we hier smullen van het amusument wat hij ons geeft met deze heerlijke score met veel actie en veel piano. Een piano bij actiemuziek klinkt raar maar het is echt zo, de piano zorgt samen met wat strijkers ervoor dat we een heerlijk thema hebben voor deze slechte film. De film was zo slecht maar de muziek maakte sommige scenes nog om aan te kijken. Het is jammer dat ze slechts 4 tracks op deze score hebben gezet terwijl Zimmer toch echt meer credit had verdient. Maar zo zie je maar dat zelfs de beste componisten ongeacht jong of oud het moeten doen met een simpele score waar slechts 4 nummers op staan die echt van Zimmer zijn. Hij mag blij zijn dat ze de score uitgebracht hadden toen der tijd, want nu (2010) hadden ze waarschijnlijk het zo gelaten.

Deze score kan ik daarom ook niet goed beoordelen vanwege het feit dat ik de Zimmer tracks wel een 10 wil geven maar helaas staan er meer tracks op die ik niet mag dan wel mag. Daarom een keurige 7 voor deze score maar een absolute 10 voor de nummers die Zimmer schreef voor deze film. Zijn gloriejaren zijn volgens de meeste mensen nu maar naar mijn mening heeft hij toch echt zijn beste tijd gehad in de jaren 90. Een heerlijke score van Zimmer die me steeds weer blijft verassen, maar op deze score horen we eindelijk nou niet die muziek die we willen horen van hem (bombastisch) maar gewoon een lekkere score. Nogmaals, een 7.