Man of Steel
Limited Deluxe Edition

Jor-El: You will give the people an ideal to strive towards. They will race behind you, they will stumble, they will fall. But in time, they will join you in the sun. In time, you will help them accomplish wonders.

Na de vele superheldenverfilmingen was het tijd om de allereerste superheld op het witte doek te brengen. We spreken natuurlijk over Superman, the man of steel. In de jaren 70 had Richard Donner het personage al tot leven gewekt. Met als resultaat een goede leuke film. De vervolgen waren al een stukje minder. Het is een ongeschreven regel in Hollywood dat vervolgfilms altijd een stuk minder zijn dan het origineel. In 2005 kwam er een soort vervolg uit op de films van de jaren 70, genaamd Superman Returns. Geregisseerd door Bryan Singer, die toch al enig krediet had met het maken van superheldfilms. Jammer genoeg kwam de film nooit echt van de grond en bleven de vervolgen uit.
Daarom tijd voor een Reboot. Het is het fenomeen van de 21ste eeuw. Lukt een franchise niet meer, dan starten we gewoon de franchise terug op. Soms pakt dit goed uit zoals “The Dark Knight Trilogy”. Soms komt de reboot er te snel, zoals bij Spider-Man. De reboot kwam nog geen vijf jaar later na het afsluiten van de originele trilogie. In het geval van Superman was een reboot meer op zijn plaats. Christopher Nolan ging er zich mee moeien, en wie Nolan zegt, denkt meteen aan een goede film. Ook al was Man Of Steel van een lager niveau dan de Batman films, het blijft een goede film.

Over de muziek werd ook al vroeg gespeculeerd. Wat ging er gebeuren met de “Superman March” van John Williams? Het thema staat ter boek geschreven als één van de beste composities van de man (en dat wil wat zeggen). Nog een vraag was: wie zou er de muziek schrijven deze film. Dat Williams niet zou terugkeren stond al vast. En het zou niet werken ook naar mijn mening. Geruchten deden de ronde dat Hans Zimmer de muziek zou componeren. Maar de Duitse componist ontkende dit statig. Maar uiteindelijk was het toch Hans Zimmer die de film van muziek zou voorzien.
Het eerste wat Zimmer vertelde over de score was dat hij het Superman thema van Williams niet zou gebruiken, maar dat was natuurlijk te verwachten. Zimmer ging zijn eigen weg, zoals hij dat met Batman deed. Wordt zijn keuze geaccepteerd door de critici? Schreef Zimmer een score dat waardig is om het werk van Williams op te volgen? Weet Zimmer te verrassen met zijn Man Of Steel? Het antwoord kunt u lezen in de volgende alinea’s

Eerst en vooral ga ik iets vermelden over het nieuwe thema voor Superman. Wat ook meteen het hoofdthema van deze score. En dat thema is in één woord geweldig. Het is misschien niet zo iconisch en herkenbaar zoals het thema van Williams, maar het is zeker de moeite waard. Te horen doorheen de gehele score, maar wordt in zijn volle glorie gespeeld in de track :” What Are You Going To Do When You Are Not Saving The World?”. Het thema begint met een mooie pianosolo. Doorheen de score wordt dit stukje gebruikt in de emotionele tracks zoals “Sent Here For A Reason”. Later komen de strijkers er bij, en speelt het orkest alsmaar luider. De gebruikelijke synthesizers komen er natuurlijk bij, maar dat is te verwachten bij Zimmer. Er wordt mooi opgebouwd, en dan hoor je het in volle glorie. Perfect gedaan door Zimmer. Williams overtreffen doet hij niet, maar hij laat het thema van Williams even vergeten, en dat zegt genoeg.

Zoals ik al zei, is dit het hoofdthema van deze score, en wordt gedurende vele tracks opgevoerd. Maar de rest van de score is natuurlijk ook de moeite waard. Het is wel een score waar aan je moet wennen. Het is geen gemakkelijke score geworden. Er zitten vele thema’s in verwerkt, maar ze zijn moeilijk te vinden. Bij de eerste luisterbeurt kan de score zelfs saai en langdradig klinken. Maar geef het een kans, en je gaat de score meer en meer waarderen.
Wat mij ook in positieve zin opvalt is het feit dat Zimmer veel elementen van vorige scores toepast. Is dat een schande? Ik vind van niet. Elke componist heeft zijn eigen stijl. Luister je naar muziek van Elfman, je zal het ook meteen horen dat het zijn werk is. Zimmer gebruikt zijn kenbare strijkers zoals we die gewoon zijn van Batman Begins en The Da Vinci Code. Zimmer gebruikt een solostem, die op sommige momenten de pannen van het dak zingt. Herkenbaar? Ja, maar typisch de stijl van Zimmer.

Natuurlijk kan actiemuziek niet ontbreken op een superman score, en actie zal je ook vinden op deze schijven. De eerste echte actie track is “Oil Rig”. Het introduceert een element van de score waar al veel discussie over geweest is: namelijk de percussie. Stoor ik mij hier aan? Helemaal niet, ik vind het leuke muziek. Een mengeling van diverse drummers die zich volledig laten gaan op het drumstel, en de grote orkestrale percussie-instrumenten. Origineel is het allemaal niet, maar so what, het klinkt goed. Ook zit er in deze track een klein detail wat het enthousiasme verraad waarmee deze score gemaakt is. Vooraleer de drummers hun ding doen, hoor je op de achtergrond iemand zeggen: “Let’s Go”. Deze kleine nuance heeft Zimmer er ingelaten, en ik vind het aangenaam om dat klein detail te weten. Het is een groot teken van plezier tijdens het opnemen en tijdens het schrijven van de score.

Met deze score zijn we verwend. Liefst twee cd’s kon je aanschaven. Een reguliere cd, en een deluxe edition. Op de deluxe edtion krijg je nog een handvol extra tracks, die zijn niet allemaal de moeite waard, maar voor die paar euro’s dat de cd meer kost, moet je niet twijfelen. De Deluxe edtion heeft een grote meerwaarde, al is het maar de verpakking.
Wat wel een leuke track is, is het 26 minuten durende “Man of Steel (Hans' Original Sketchbook)”. Het is een soort demo van al de ideeën die Zimmer had voor deze film, en het is naar mijn weten de eerste keer dat zo’n track de soundtrack haalt. Je herkent vele elementen terug van de gewone score. Het is interessant om te horen, wat van die ideeën de score gehaald hebben, en de welke er zijn gesneuveld. Dit geeft ons een beetje informatie over het proces van het scoren van een film.

Maar bon, genoeg positief geweest. Aandachtige lezers hebben nauwelijks iets negatiefs kunnen lezen over deze score in deze recensie. Maar jawel, er zijn een paar minpuntjes. Eerst en vooral heb je terug de “horn of doom”. De blazers die Zimmer voor het eerst gebruikte in “Inception”. Ik ben de eerste om toe te geven dat elke componist zijn eigen stijl heeft, maar Zimmer heeft die blazers bedacht voor “Inception” en het is zo met die score en die film verbonden, dat het hier niet op zijn plaats is. De Horn Of Doom komt verscheidene keren terug in de score, en dat is voor mij een heel grote ergernis.
Voor sommige luisteraars zal het gebrek aan originaliteit een struikelblok vormen voor deze score. ik steek mij weg achter het feit dat elke componist zijn eigen manier van muziek schrijven heeft. Ja, Zimmer gebruikt veel dezelfde trucjes, maar welke componist niet?

Conclusie
Het wordt tijd dat de vragen beantwoord worden.
Deze score van Zimmer is van een volledig ander kaliber dan de superman scores van Williams. In mijn ogen is deze score het waard om die van Williams op te volgen. Je kan ze zowaar niet vergelijken, maar dat hoeft ook niet. Het is ook geen minpunt dat het originele thema van Williams niet gebruikt werd. Het zou niet werken bij deze film.
Zimmer heeft ons langs de ene kant kunnen verrassen, langs de andere kant niet. Ja, hij heeft een thema geschreven waardig voor Superman. Ook heeft Zimmer een vrij gecompliceerde score geschreven, die je moet leren begrijpen, en moet leren kennen. Eenmaal dat je dat hebt gedaan, dan besef je dat het beste een goede score is. Maar langs de andere kant heb je de onoriginaliteit van de componist. Niet dat ik daar moeite mee heb, maar ik had toch liever meer originaliteit gehad.
Al bij al is Man Of Steel een waardige en degelijke score geworden, waar ik geregeld naar luister, en naar zal luisteren. Ik twijfel tussen een 8 en een 9, dus dan is het kiezen voor de gulden middenweg. Deze score krijgt een 8.5, afgerond dus een 8 op deze site.