The Big Empty


La-La Land Records (826924103821)
Film | Releasedatum: 04/05/2006 | Film release: 2003 | Medium: CD
Beperkte oplage: 1500 exemplaren
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.The Big Empty2:06
2.Star Field0:47
3.Indian Bob4:53
4.Prologue1:00
5.The Suitcase Key2:00
6.Ode to Ruthie2:01
7.Jealousy0:49
8.Cowboy Arrival0:25
9.Mud Flap0:53
10.Rubber Band Stove1:19
11.Hitching1:12
12.Empty Reprise2:24
13.The Backstory1:20
14.Free Catalog2:49
15.Neely's Proposal5:07
16.Tense Blue1:35
17.Ruthie's Secret2:02
18.Fierce2:43
19.Git Along Little Doggie1:43
20.Bob's Wisdom2:10
21.Dark Night2:00
22.Desert Endless2:18
23.Back of the Neck1:01
24.The Big Empty Finale1:24
 46:01
Schrijf zelf je recensie

 

The Big Empty - 06/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
De nogal aparte dramafilm The Big Empty (of is het een thriller?, of een science fictionfilm?) vertelt het verhaal van de werkloze acteur John Person (john Favreau), die van z'n wat vreemde buurman een blauwe reistas krijgt, die hij niet openen mag, maar in Californië bij een bushalte van het stadje Baker moet afgeven aan iemand met de naam 'Cowboy'. Hij krijgt daar genoeg geld voor om z'n schulden af te lossen. En een pistool om de reistas te verdedigen wanneer dat nodig zou zijn. Eenmaal in Baker blijkt Cowboy er al geweest te zijn en John gaat op zoek naar hem. Daarbij ontmoet hij een aantal ongewone inwoners van het stadje. En nog meer tassen. En een bowlingtas. Dan blijken er rondom Baker de laatste tijd al een heleboel mensen verdwenen te zijn in het nabijgelegen woestijngebied van Devil's Crest...

De score voor deze wat wereldvreemde film is van niemand minder dan Brian Tyler. En Tyler, die vooral bekend is van stoere en heftige testosteron actiescores of mooie en melodieuze dramascores, heeft er ook een wat wereldvreemde score voor gecomponeerd.
Verreweg de meeste muziek is gemaakt door een beperkt ensemble van piano, gitaar, bas, diverse percussie-instrumenten en natuurlijk de synthesizer. Op een aantal tracks komt dan ook nog de duduk voorbij als een exotisch klinkende stemmingmaker gelinkt aan oude indiaanse tijden. Soms past Tyler nog menselijke stemmen toe, die iets meer volume aan de muziek geven, want door dat beperkte instrumentarium en de synthesizer die vooral effecten produceert komt de score erg minimalistisch over. Het vele gebruik van samples die de muziek van extra effecten voorzien of juist klanken vervormt, draagt daar sterk aan bij.
De klankkleur van de muziek is vooral koelheid en kilte, die voor een gevoel van eenzaamheid zorgen. De ijlheid van de muziek en de galm die vaak meeklinkt versterken dat effect. Daarnaast zorgen die effecten soms voor een wat unheimisch of zelfs creepy karakter van bepaalde tracks. Daarmee is het een nogal deprimerende score geworden.

Die minimalistische setting en de kille klankkleur past Tyler in de meeste tracks consequent toe. De muziek is steeds wel iets anders in de verschillende tracks, maar de sfeer blijft behoorlijk constant gedurende de hele score.
Er zijn een paar uitzonderingen. De eerste daarvan is 'Free Catalog'. Dit klinkt als een sterk gesamplede reclameboodschap met gesproken teksten, elektronische effecten en nauwelijks melodie, waardoor deze track voor mij een erg hoog irritatiegehalte heeft.
Een andere afwijkende track is 'Fierce', die door z'n raggende gitaarsound en heftige drums een volwaardig hard-rock-karakter heeft. Wel is de ijlheid van de overige tracks goed hoorbaar.

Door het constante minimalistische en ijle karakter van de score is de muziek wel min of meer rustgevend, hoewel sommige tracks een nogal onheilspellende sound hebben. Maar er gebeurt eigenlijk niets in de muziek, op een paar tracks na. Maar die tracks zorgen zeker niet voor enige warmte op de score, eerder het omgekeerde. Toch is de muziek op zich best redelijk beluisterbaar, wat wellicht vooral komt door het vrij sterke underscore karakter en de luchtigheid van de muziek. Want verwacht geen melodieuze tracks. Melodie is iets wat op deze score eigenlijk geheel ontbreekt, op wat aardige pianoloopjes na, die als een soort van thema fungeren.
De muziek van de score zou je eerder bij bijvoorbeeld Thomas Newman verwachten dan bij Brian Tyler, die daarmee een a-typische score aan z'n lijst heeft toegevoegd, wat natuurlijk wel z'n kundigheid in componeren laat zien. Toch is dit geen score om vaak te beluisteren als je niet in een depressie wilt raken. Mijn waardering voor deze score van Tyler houdt dan ook op bij 58 uit 100 punten.
Trailer:



De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

The Heist, Brand X Music (Film)




Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer