Koyaanisqatsi


Island Records 07/03/1983 (0042281404221)
Film Documentaire Film release: 1982 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Koyaanisqatsi3:30
2.Vessel8:06
3.Cloudscape4:39
4.Pruit Igoe7:04
5.The Grid14:56
6.Prophecies8:11
 46:25
Schrijf zelf je recensie Toon recensies in andere talen

 

Koyaanisqatsi - 08/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op
ko.yaa.nis.katsi (from the Hopi language), n. 1. crazy life. 2. life in turmoil. 3. life disintegrating. 4. life out of balance. 5. a state of life that calls for another way of living.

Godfrey Reggio's debuut als film regisseur en producer is Koyaanisqatsi, de eerste film van de "Qatsi" trilogie. De titel komt uit de taal van de Hopi Indianen en betekent "leven uit evenwicht". De film, opgenomen tussen 1975 en 1982, toont een apocalyptische visie van het samengaan van twee verschillende werelden: verstedelijking en technologie versus het leefmilieu. Koyaanisqatsi is een film met enkel beelden en muziek, constant contrasterend tussen deze twee werelden. Een film die een grondlegger is voor de reclametechnieken van vandaag, waar we beelden uit evenwicht zien, begeleid door muziek met een narratieve structuur. Godfrey Reggio werd op het filmfestival van New York in 1983 bekroond met de Francis Ford Coppola Presents onderscheiding.
De muziek voor deze film is van componist Philip Glass, die zich kenmerkt door een wel zeer vernieuwende manier van muziek. De New Yorker Philip Glass werd wereldberoemd met zijn opera Einstein on the Beach (1976), Satyagraha (1980) en Akhnaten (1983). In zijn muziek wordt een patroon een aantal keren herhaald, vervolgens verandert het wat en wordt in deze veranderde vorm opnieuw een aantal keer herhaald. Zo ga dit even verder tot we opnieuw bij het patroon uitkomen waarmee gestart was. Deze minimale repetitieve muziek heeft als uitwerking dat je als het ware gaat zweven, dat er een ander soort emotionaliteit en hypnose wordt gecreëerd.
De film opent erg traag met een koor dat het woord Koyaanisqatsi herhaalt, begeleidt door een kerkorgel-keyboard. Stap voor stap bouwt de muziek op met de repetitieve stappen van Philip Glass en het ritme blijft steeds versnellen tot een bijna irritante climax. Als basis zijn er steeds een elektronisch repetitieve patronen met daarboven de akoestische instrumenten en koor. Deze compositie is er een waar je even tijd voor nodig hebt om vertrouwd mee te geraken: geduld, de film bekijken of de meer toegankelijke latere delen in de 'Qatsi' reeks helpen je appreciatie voor deze vernieuwende stijl te vormen.
Koyaanisqatsi is recent in een uitgebreide versie uitgebracht, die enkele tracks meer heeft dan de eerste uitgave.
Koyaanisqatsi - 05/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op
Koyaanisqatsi is de eerste documentairefilm van het drieluik met de latere films Powaqqatsi en Naqoyqatsi, waarin het terugkerende woorddeel Qatsi staat voor Leven en het eerste woorddeel een betekenis aan dat Leven geeft.
Geen van de films heb ik gezien, hoewel dat voor de beleving van de muziek natuurlijk veel interessanter is. De score voor Koyaanisqatsi beoordeel ik dus uitsluitend op z'n muzikale merites. Je zou ook kunnen zeggen: zonder de ballast van de beelden, dus puur als luistermuziek.

Nu blinkt Philip Glass niet uit in melodische hoogstandjes; veel van zijn scores zijn aan de minimalistische kant en zijn vaak voorzien van wat melancholieke muziek met tamelijk weinig variatie in melodie en instrumentale setting.
Dit alles geldt in sterke mate ook voor Koyaanisqatsi. De muziek is aan de minimalistische kant. Al klinkt de muziek wel harmonisch, de variatie is maar mager en de melodische ontwikkeling valt niet echt mee, binnen de verschillende tracks. Tussen de tracks is er nog wel enige variatie, maar de sfeer is vrijwel de gehele score hetzelfde. Daar komt dan nog bij dat de muziek binnen een track vrijwel continu dezelfde motieven laat horen. Door de continuë herhaling van die motieven is de muziek nogal eentonig, tot soms op het irritante af. Dat neemt alleen maar toe naarmate je de score vaker beluistert, dus dat zal ik dan ook zeker niet te vaak gaan doen. Dat die herhalingen je zouden laten zweven of wegdromen in een soort trance, daar moet je volgens mij voor open staan, want bij mij werkt dat niet. Misschien helpt het wanneer je de film hebt gezien.

Kortom, de muziek voor de documentairefilm Koyaanisqatsi van Philip Glass heeft door de steeds terugkerende herhalingen een vrij hoge irritatiefactor. Die herhalingen, die soms tot bijna 15 minuten duren, en op mijn uitgebreidere versie van de score zelfs tot 18 minuten (!), gaan toch wel sterk op de zenuwen werken, vooral na meerdere keren beluisteren. Mijn waardering komt dan ook niet hoger dan 52 uit 100.
Trailer:





Andere soundtrack releases van Koyaanisqatsi (1982):

Koyaanisqatsi (1998)
Koyaanisqatsi (1983)
Koyaanisqatsi (1983)
Koyaanisqatsi (2009)
Koyaanisqatsi (2020)

Soundtracks uit de collectie: The Qatsi Trilogy

Naqoyqatsi (2002)
Koyaanisqatsi (1983)
Powaqqatsi (1988)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer