The Pink Panther


Colosseum (4005939672324)
Varèse Sarabande (0030206672329)
Film | Releasedatum: 14/03/2006 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Main Titles3:27
2.Perfect Day For A Murder2:59
3.The Damburger Incident1:27
4.Dreyfus In Charge0:56
5.Paris Bound1:25
6.The Airport2:08
7.Helping Nichole Get Off0:31
8.The Area Is Secure1:37
9.Blind Love0:52
10.Pierre Phouquette2:06
11.006 Calling0:55
12.Flesh Mask0:41
13.Pinch A Finger1:22
14.A Farewell To Ponton1:34
15.Vitamin V1:38
16.Clouseau's Lament1:07
17.Chasing Yuri1:17
18.Waldorf Astoria Arrival1:10
19.The Ring1:47
20.Dragalong Dreyfus0:36
21.End Titles2:46
22.Pink Panther Theme2:41
 35:01
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

The Pink Panther - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
The Pink Panther uit 2006 borduurt voort op de populaire filmreeks uit de zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw, met Peter Sellers in de hoofdrol. Die hoofdrol is in de nieuwe 2006-versie overgenomen door Steve Martin. Alle films in die oudere filmreeks werden ondersteund door het wereldberoemd geworden muziekthema van Henry Mancini en Christophe Beck borduurt hierop voort.
Het verhaal draait om een moord op een voetbalcoach, waarbij zijn ring met de roze diamant (de Pink Panther) gestolen wordt. De klunzige inspecteur Clouseau wordt opgedragen om de moord en diefstal te onderzoeken. Maar eigenlijk dient hij als afleidingsmanoeuvre voor de media, zodat het 'echte' onderzoeksteam in alle rust z'n werk kan doen. Hoofdinspecteur Dreyfus (Kevin Kline) vraagt Gilbert Ponton (Jean Reno) om een oogje in het zeil te houden en door te brieven wat Clouseau zoal uitspookt. Maar dan loopt alles toch allemaal anders dan iedereen dacht...

De score van Christophe Beck doet het verbazend goed. De muziek is vol orkestraal neergezet en goed gecomponeerd. Daarbij heeft hij goed geluisterd naar de oude score voor The Pink Panther van Henry Mancini. Zijn wereldberoemde thema komt regelmatig voorbij in deze moderne versie van Beck.
Hij opent de score met de 'Main Titles', die op een prettige manier het thema van Mancini oppakt, in dezelfde jazzy laid back stijl en met de wereldberoemde melodie, die ook Beck in z'n score hanteert als hoofdthema.
Ook in de tweede track komt het Pink Panther thema terug, zij het wat verdekt. Deze stevige en moderne, zelfs hippe track staat als een huis, ondanks de elektronische effecten die Beck hierin toepast. Die effecten komen overigens in veel van de tracks terug.
Beck varieert wel met het hoofdthema. De ene keer brengt hij dat rustig en bijna zalvend met een saxofoon, een andere keer weer up-tempo en met een stevige percussie, of nog weer in andere variaties met strijkers, koperblazers of zelfs accordeon.

Mancini componeerde voor zijn versie een nogal jazzy score en Beck past ook in veel tracks die jazzy stijl toe. Daarnaast is de film ook een comedy en dat hoor je duidelijk terug in de muziek. Sommige muziek is nog net geen mickey mousing, maar regelmatig neigt het er wel naar. Dan is het comedy gehalte toch wel erg hoog en takelt de muziek af tot het niveau van snelle deuntjes en hoempa. Daar worden we als fervente filmmuziekluisteraars niet echt vrolijker van.
Naast deze typische comedymuziek kent de score ook spannende tracks, met meer geladen muziek. De soms wat onheilspellende klanken en arrangementen zijn overigens prima te beluisteren en worden niet versterkt door allerhande effecten en dissonanten. Dus dat valt dan weer mee.

Ook bevat de score zelfs nog een paar erg fraaie orkestrale symfonische tracks, zoals het rustige 'A Farewell to Ponton' of het wat tragische 'Clouseau's Lament'.

De overwegende kleuring van de score is neigt toch sterk naar de jazzy kant, waarbij het beroemde hoofdthema van Mancini een belangrijke rol speelt. Ook veel tracks hebben die wat spannende of onheilspellende kleuring, die uiteraard bij een detective-film hoort, want The Pink Panther is behalve komisch uiteraard ook best spannend. Die muziek ligt niet altijd even gemakkelijk in het gehoor, maar klinkt zeker best acceptabel. Aan de kwaliteit van de muziek ligt niet, want die is gewoon goed. Dat geldt dan weer minder voor de typische comedymuziek, waar de score net even teveel van bevat.
De waardering komt daarmee op 69 uit 100 punten, waarbij een deel van die punten eigenlijk voor de prettige thema's van Henry Mancini is, waarop Christophe Beck z'n score heeft gebaseerd.
The Pink Panther - 06/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
It was only ever going to end in tears. Well, critically anyway. The remake, sequel, update, whatever, of the Pink Panther has been roundly panned, but even this early in the year seems set to become one of 2006's biggest comedy blockbusters. In fact I wouldn't be in the least bit surprised if it makes more than all of the originals put together. Maybe everyone went through sheer curiosity. Had he still been with us, one would hope that the producers would have turned to Henry Mancini to provide the score. However, after a protracted game of composer chess - Beck then David Newman and then back to Beck - Christophe Beck got the job. While it's tempting to say that Henry Mancini's shoes are big ones to fill, in truth, provided the iconic main them appears liberally, what happens elsewhere is largely immaterial.
The Main Title, unsurprisingly, features Mancini's theme, with original session player Plas Johnson whose saxophone is to The Pink Panther as Vic Flick's guitar is to Bond. Beck goes off at a tangent a couple of times, notably a curious tango middle section, plus some additional counter melodies here and there. For anyone wanting a brand spanking new recording, as it was originally written, the final track duly delivers. However, purists are likely to be displeased with the direction some of the score takes. Perfect Day for a Murder introduces some David Arnold style Bondian synthetic percussion to pep up the main theme - nothing too heavy or intrusive, but just enough to tell you that this is a score from 2006, not 1966. I'm not entirely sure that the Mancini sound needed updating in that way, however Beck keeps the modern mannerisms largely under control and the tone enjoyably light.

One of the striking differences between Beck's and Mancini's approach - at least on album - is that Mancini recorded the album as a series of set pieces, each functioning as a pop instrumental. However, Beck's album is a simple selection of highlights from the underscore proper. However, unlike Mancini, there is little beyond the main theme and while some of the variations in tempo and instrumention are ingenious - he uses the Pink Panther melody in ways that Mancini would never have even contemplated and far more frequently - Beck's function is one of arranger rather than composer. However, his contemporary spin is highly enjoyable and he certainly doesn't disgrace himself. Resolutely lightweight and undemanding, but not lacking in entertainment value.
The Pink Panther - 06/10 - Recensie van Peter Van Riet, ingevoerd op (Nederlands)
Deze Pink Panther-film is een remake van de originele Pink Panther van Blake Edwards, waarvan de score verzorgd werd door Henry Mancini.
Naar mijn mening was het sowieso een nutteloze productie om van een cultfilm als deze met een briljant hoofdacteur, Peter Sellers & een legendarische soundtrack een (op geld beluste) Hollywoodremake te maken met ook wel een goeie acteur (Steve Martin), maar die me toch vrij ongeloofwaardig lijkt over te komen als 'Inspector Clouseau'.

De soundtrack van de film begint en eindigt logischerwijze met het originele Pink Panther thema in originele bezetting & interpretatie; buiten dan dat in de openingsversie plots een tango-achtig intermezzo tussen komt, waar ik op zich niets tegen heb; maar het lijkt allesbehalve naadloos geïntegreerd, iets waar bvb Marc Shaiman enorm sterk in is (cfr. City Slickers 2). De rest van de muziek is compleet anders qua stijl dan de originele soundtrack. Waar die laatste vooral heel erg Jazzy bleef is deze muziek vaak erg slapstick-achtig met van tijd tot tijd het Pink Panther-thema geïntegreerd, waardoor ik de sfeer van de film die'k nog niet gezien heb al wel zou kunnen raden. (Echter een imdb-score van 4,7/10 spreekt wel al boekdelen) Op zich weer niets mis mee, maar van de oorspronkelijke typische Pink Panther-sfeer is dan nog wel weinig terug te vinden.

Er is één nummer dat wel erg opvalt en helemaal anders is dan de rest, welk ik op zich ook erg sterk (en veel sterker dan de rest) vind, d.i. 'Perfect day for a murder'. Het is een stukje muziek dat perfect door Harry Gregson-williams zou kunnen geschreven worden; een eclectische mix van suspense thriller-achtige muziek met subtiele techno/trance-invloeden.
De kans zit erin dat ik met een bevooroordeelde achtergrond de soundtrack beoordeel, echter heb ik dit toch met een zo'n objectief mogelijk oor gedaan.
Zoals ik al zei, is er niets met de muziek op zich, maar wat ik hoor doet me bitter weinig denken aan een eventuele Pink Panther-film, maar eerder aan een zoveelste slapstick-achtige Leslie Nielsen-film.
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

Cyborg, RipTide Music/Daniel Lenz (Trailer)




Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer