| Verslag "Modern Times" (VRO olv Carl Davis) 6 oktober 2006 – Flagey Brussel 06/10/2006 Charlie Chaplin is zonder twijfel één van de meest gekende acteurs die ooit op deze kleine aardbol hebben rondgelopen. Iedereen (her)kent hem, hoewel velen (zeker van de laatste generaties) nooit één film van hem gezien hebben. Zijn naam roept onmiddellijk het beeld op van een snor, een bolhoed, een wandelstok; een meesterlijke komiek die een dikke 70 jaar later nog altijd mensen aan het lachen weet te brengen. Wat velen misschien niet weten, is dat Chaplin naast gevierd acteur en regisseur ook zelf de muziek voor zijn films schreef (of liever: “lalalaade”, terwijl een componist wiens naam ik nu even kwijt ben, alles in partituren noteerde). En het is deze muziek die nu live, in plaats van op klankband, door het VRO, onder leiding van gastdirigent Carl Davis werd gespeeld. Carl Davis is een naam die misschien niet meteen een belletje doet rinkelen, maar de sympathieke man heeft toch wel enkele mooie (vooral TV) scores op zijn palmares staan (zo heb ik mijn cd’je van de BBC versie van Pride and Prejudice (1995) kunnen laten signeren!). Ook heeft hij zich “gespecialiseerd” in het herstellen van oude scores en in het schrijven van muziek voor stomme films. Zo heeft hij ook werk van Chaplin onder handen genomen. In de korte “meet and greet” die vooraf ging aan het eigenlijke concert, vertelde hij enthousiast en uitvoerig hoe dat zo een beetje in zijn werk gegaan is. Blijkbaar liggen de partituren van de Chaplin films ergens in een archief, diep onder een Alp in Genève. Nadat hij de toestemming van de familie van de komiek gekregen had, is Davis die partituren gaan halen en beginnen “restaureren” en “aan elkaar te rijgen”. Zo ontstond er een concertstuk van ongeveer 90 minuten dat volledig synchroon met de film kan gespeeld worden. “City Lights”, het concert dat op zondag 22 oktober wordt gespeeld, is zo het resultaat van Davis’ bloed, zweet en tranen. “Modern Times”, de film en muziek die ik samen met een vriendin gehoord en gezien heb, is gerestaureerd door iemand anders (en weer ben ik die naam kwijt., in het vervolg noteer ik alles ;-)!), maar het was Davis die alles in goede banen leidde. En hoe! Mensen, dit is filmmuziek in zijn zuiverste vorm: een film waarin geen woord gesproken wordt (behalve dan het “wartaal-lied” van Chaplin zelf), volledig live begeleid door een orkest, dat precies moet reageren op wat er op het scherm gebeurt. Is Davis één fractie van een seconde te laat in zijn dirigeren, dan zakt alles als een pudding in elkaar. Het zoemend vliegen van een vlieg, Chaplin die de maar vijsjes blijft aandraaien, zijn geblinddoekte kapriolen op rolschaatsen, … de timing was cruciaal en… perfect. Bovendien is dit ook geen gewoon concert. Voor je het goed en wel beseft, ben je zo opgeslorpt door wat je ziet, dat je vergeet dat daar zoveel mensen live muziek zitten te spelen. Je lacht gewoon mee met de anderen in de zaal (wat dan nog moeilijker moet zijn voor een dirigent om zich te kunnen concentreren!). Zoals altijd was het VRO in topvorm: de rijke klank, nog versterkt door de diepe akoestiek. Alles was opnieuw dik in orde. Een orkest blijft een fascinerend iets. Ongelofelijk hoe zoveel verschillende instrumenten met elk hun eigen ding samen één symfonisch en overweldigend geheel kunnen vormen. Elke kans om zoiets van dichtbij te kunnen zien, om alles van dichtbij te proeven, moet je met beide handen grijpen. Is het jammer dit concert gemist te hebben? – zeer zeker! Maar niet getreurd… je hebt nog een kans op 22 oktober (wel een andere film, maar het concept blijft hetzelfde). En voor de echte Chaplin-fans nog een leuk extraatje… Met je ticket krijg je bovendien nog een stevige korting op de Chaplin-tentoonstelling die tot 7 januari 2007 in de Botanique staat opgesteld. Geen reden dus om nog langer te twijfelen…! Marie-Lise Van Wassenhove |