Volg ons!

Filmmuziek concert: Orlacs Hände
Nieuwe score voor Duitse stille film

14/10/2001

GENT - Zondag 14 oktober vertolkte het Nationaal Orkest van België onder leiding van Dirk Brossé in de Vlaamse Opera te Gent de nieuwe score van Henning Lohner voor de Duitse stomme film Orlacs Hände uit 1924, voor een vrij gevulde zaal, de enkele lege zitjes waarschijnlijk vooral te wijten aan buitenlanders met vliegangst …

Roel van Bambost opende de voorstelling met zijn vrij geïmproviseerde tekst. De voorstelling werd voorafgegaan door de overhandiging van de Joseph Plateau Award aan Gabrielle Claes door de Franse Cineast Bertrand Tavernier, eregast van het filmfestival. Ze ontving de Award voor haar inspanning voor de instandhouding van het instituut voor het Belgisch Filmarchief.

Dirk Brossé en orkest brachten een score die in de eerste plaats erg speciaal is. De film, overladen met overdreven mimiek of kortweg "overacting" werd begeleid door muziek die eens totaal atonaal was, dan weer een erg lyrisch. Orlac is een bekende en befaamde pianist. Door een tragisch ongeluk verliest hij zijn beide handen. Vanaf dit moment in de film begon er samen met het verhaal meer emotionele diepgang in de muziek te komen. De vrouw van Orlac die de dokter smeekte om Orlac's handen te redden, de weerzienst van Orlac en zijn vrouw, ongetwijfeld een van de beste momenten uit de score. Orlac krijgt dan maar nieuwe handen, wel deze van de terechtgestelde moordenaar Vasseur, maar hij kan zich niet vereenzelvigen met deze verdoemde handen. De stomme film moet alles visueel voorstellen, Orlac's kwelling komt voor een hedendaags publiek dan ook soms lachwekkend over, soms aangrijpend. Best wel leuk was hoe de film uitdeint in een suspense verhaal.

Aan originaliteit ontbrak het Henning Lohner zeker niet. Het thema van de film werd ook letterlijk naar de muziek overgebracht met piano solist Claude Coppens on stage.
Erg goed was de handklap die deze inzette bij de onthulling van Orlac's nieuwe handen in de film, waar de leden van het orkest invielen en een georchestreerd applaus creëerden. Later in het stuk zou dit nog eens terugkomen, maar hier was er meer interactie met het orkest en dit kwam beter over. De pianist liet zich zeker opmerken, want naast zijn pianospel en handgeklap mocht hij zijn vleugenpiano ook langs alle kanten bespelen, zo zorgde hij voor grillige geluiden met zijn snaren.

Henning Lohner werkt als componist bij de filmmuziekfabriek van Hans Zimmer, Mediaventures. Hij studeerde musicologie, kunstgeschiedenis en Romaanse talen in Frankfurt, en woont nu in Los Angeles. Hij heeft nog geen blockbusters op zijn naam, zoals andere componisten uit Mediaventures, maar werkte al mee aan vele bekende producties en componeerde voor verschillende recente Europese films.

Arvid Fossen

 



Meer