Galaxy Quest


La-La Land Records (0826924120828)
Film | Date: 2012 | Sortie du film: 1999 | Type: CD
Edition limitée: 3000 copies
 

Inscrivez-vous!

Restez informé et d'obtenir un meilleur accès aux informations des collectionneurs!





 

# Track   Duration
1.Galaxy Quest: The Classic TV Theme0:57
2.TV Clip1:32
3.Pathetic Nesmith0:57
4.Galaxy Quest TV Clip #3/Introducing Sarris/Revealing the Universe1:50
5.Transporting the Crew/Meet the Thermians1:33
6.The N.S.E.A. Protector0:43
7.Crew Quarters & The Bridge/The Launch3:24
8.Jason Takes Action/Sarris Tortures Captain1:41
9.Red Thingie, Green Thingie… Run!3:30
10.Shuttle to Planet/Trek Across Planet4:26
11.Rolling the Sphere/Pig Lizard/Rock Monster6:05
12.“Digitize Me Fred”1:13
13.“I’m So Sorry”1:42
14.Fight, Episode 171:15
15.The Hallway Sneak/Alex Finds Quellek2:16
16.Angry Sarris/Into the Ducts/Omega 13/Heroic Guy/Reveal Chompers/Opening the Airlock3:31
17.Big Kiss/Happy Rock Monster/Dying Thermians/Quellek’s Death/Into Reactor Room/Push the Button/A Hug Before Dying4:08
18.Sarris Orders Attack/The Battle3:34
19.Mathesar Takes Command/Sarris Kills Everybody2:18
20.Mathesar, Hero/Goodbye My Friends/Crash Landing1:45
21.Goodbye Sarris/Happy Ending2:04
22.The New Galaxy Quest0:59
 51:22
Introduisez votre critique Masquer les avis dans d'autres langues

 

Galaxy Quest - 07/10 - Critique de Lammert de Wit, ajouté le (Néerlandais)
De Amerikaanse film Galaxy Quest is een science fiction komedie, of eigenlijk is de film een parodie. De film is geregisseerd door de vrij onbekende Dean Parisot, maar heeft een grote sterrencast in de hoofdrollen. De film is erg goed ontvangen, was ook succesvol en heeft daarnaast een groot aantal prijzen gewonnen. Star Trek is de belangrijkste van de films en tv-series die in de film op de hak worden genomen, maar de film doet dat zonder af te zeiken en wordt door Trekkies op handen gedragen.
Het verhaal gaat over een stelletje acteurs van een SF-tv-serie met de titel Galaxy Quest. De serie is al lang geleden gestopt, maar de acteurs lopen nog steeds de fan-bijeenkomsten af. Een enkele acteur vindt dit prachtig, zoals voormalig commander Nesmith (Tim Allen), maar de meeste van hen balen ervan. Dan komt op zo'n feest een zekere Mathesar naar Nesmith toe, die zegt bij het alien-ras van de Thermians te horen, en vraagt om zijn hulp. Nesmith denkt dat dit bij de verkleedpartijen op het feest hoort en stemt in, waarop hij via een auto naar een ruimteschip gestraald wordt. Daar wordt hij tot commander gebombardeerd en keert later naar huis terug. Dan krijgt hij pas door dat het allemaal echt is en weet z'n collega-acteurs te overtuigen om de Thermians te komen helpen tegen hun vijand, want zij weten immers hoe ruimteschepen bestuurd moeten worden... Toch?

De score voor deze geslaagde parodie is verzorgd door David Newman. En dat de muziek bij een parodie en vooral een SF-film hoort is duidelijk te horen.
Newman heeft bij het componeren van z'n score flink uitgepakt en er een stevige SF-actiescore van gemaakt. De score is vol orkestraal, compleet met groot koor en in verreweg de meeste tracks wordt dit ook volop ingezet. Het vrouwenkoor is vaak te horen en geeft door hun hoge klanken een soort verhevenheid aan de muziek, die perfect past de bij ruimte-avonturen van de personages in de film.
Kennelijk heeft Newman met veel plezier aan deze score gewerkt, want het enthousiamse is in de muziek duidelijk te horen en is regelmatig zelfs wat over-the-top. Dat laatste hoort natuurlijk ook een beetje bij een parodie, waarin alles wat vetter is aangezet in een meer optimistische stijl. Maar ook het gebruik van herkenbare cues van andere SF-film componisten werkt daaraan mee, zoals muziek van Horner, Goldsmith of Williams, of het gebruik van diverse (vooral elektronische) effecten, die gedateerd en enigszins herkenbaar klinken.

Newman heeft van de muziek een SF-actiescore gemaakt met duidelijke adhd-trekjes. Het tempo ligt vaak hoog en rustmomenten zijn net even te weinig op de score te vinden, vooral op de tweede helft van het album. De rustmomenten die er zijn worden al snel afgewisseld door meer actieve muziek. Dat maakt het beluisteren van het album uiteindelijk toch een wat vermoeiende bezigheid. Dat komt ook omdat de (overigens fraaie) klankkleur van de muziek in de meeste tracks dicht bij elkaar ligt, waardoor de stijl van de tracks wat op elkaar gaat lijken en er een gevoel ontstaat dat er weinig afwisseling is, terwijl die afwisseling er objectief gezien wel is. Maar door het voortdurende hoge tempo, de tamelijk constante licht optimistische kleuring en de vergelijkbare instrumentatie en steeds die vrouwenstemmen, begin je op een gegeven moment toch te ervaren dat er wat ontbreekt.
De score opent met een soort leader, die moet fungeren als een pseudo tv-thema. Die stijl heeft Newman knap gevangen, door met een beperkte instrumentatie en een melodie die je zomaar kunt linken aan een SF-tv-serie, zijn thema neer te zetten. Die melodie is wel typerend voor zo'n wat verouderde tv-serie, waar de film de spot mee drijft, en klinkt daardoor wat gedateerd. Newman laat die melodie als thema toch geregeld in tracks terugkomen en dat zorgt er dan voor dat de muziek soms wat ouderwetsig overkomt, ook al zal dat vast ook het doel van Newman zijn geweest.
Het probleem van de score is een beetje dat andere melodieën, die wat meer aanspreken of juist tot de verbeelding spreken, helaas ontbreken of niet voldoende uit de verf komen. Ook het gebrek aan variatie in de stijl en het overactieve karakter van de muziek maken het beluisteren niet tot een onverdeeld genoegen. De muziek is voor een SF-film gemaakt en de klankkleur past hier dan ook uitstekend bij, waaraan vooral de wat ijle vrouwenstemmen hun bijdrage leveren. Maar een paar tracks met donkere mannenstemmen als tegenwicht zouden de muziek zeker goed hebben gedaan, evenals wat meer momenten met rustige en fraai uitgewerkte melodieuze muziek. Er zou daardoor allicht wat meer variatie en diepgang in de muziek hebben gezeten.

Kortom, met Galaxy Quest heeft David Newman een voor deze SF-parodie prima score afgeleverd, die uitstekend werkt in de film en die goed meehelpt om de beeldgrappen te ondersteunen. Mijn recensies draaien echter niet om de muziek in combinatie met de film, maar juist los daarvan. Daarbij is de belangrijkste vraag of ik een score aangenaam vind om naar te luisteren. En dan valt dat bij Galaxy Quest nog niet helemaal mee. De herkenbaarheid als SF-score is leuk. Dat Newman inspeelt op de parodie, door de muziek wat steviger aan te zetten pakt los van de film niet helemaal goed uit, vooral omdat de muziek zo over-the-top actief is. Erg veel tracks hebben dat hoge tempo, wat de variatie niet ten goede komt. Positief is dan weer dat de volle orkestrale kleuring en instrumentaties prachtig zijn. Ook het vrouwenkoor geeft iets extra's aan de muziek, waardoor nog wat meer dat SF-sfeertje ontstaat. Maar omdat Newman het zo vaak gebruikt zonder het af te wisselen met lagere koorklanken, vermindert dit uiteindelijk het effect. De melodieën klinken wat gedateerd, vooral het regelmatig terugkerende thema. Dat alles bij elkaar zorgt voor een waardering van 72 uit 100 punten.
La-La Land Records and Paramount Pictures presents the premiere official soundtrack release of the original motion picture score to the 1999 Dreamworks sci-fi action/comedy GALAXY QUEST, starring Tim Allen, Sigourney Weaver, Alan Rickman and Sam Rockwell and directed by Dean Parisot. Acclaimed composer David Newman (SERENITY, SCOOBY DOO, ICE AGE, THE PHANTOM) pulls off an impressive musical feat, employing a comic touch while skillfully supporting the film’s legitimate, considerable sci-fi action and well-drawn character relationships. Newman continues in the rich tradition of the Newman family musical legacy, composing a score that employs big choral passages and wondrous melodic themes. Released previously only as a composer-produced promo CD, this official, longer and remastered edition, produced by Dan Goldwasser and mastered by Doug Schwartz, sounds stellar and features exclusive liner notes by film music writer Tim Greiving. This is a limited edition of 3000 units.

Autres sorties de musique de Galaxy Quest (1999):

Galaxy Quest (2000)
Galaxy Quest (2019)

Bandes Originales de la collection: Limited Editions

Rush Hour (1999)
SOCOM 3: U.S. Navy SEALs / SOCOM: U.S. Navy SEALs Combined Assault (2014)
Jeremiah Johnson (2009)
National Geographic Presents: Yankee Sails Across Europe / Grizzly! (2012)
Apartment / The Fortune Cookie, The (2009)
President's Lady, The (2008)
Midway (2011)
White Fang (2012)
Ragazza con la Valigia, La (2013)
Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1 (2010)


Signaler une erreur ou envoyer des infos supplémentaires!: Connexion

 



Plus