The Hunchback of Notre Dame


Walt Disney Records (050086089376)
Walt Disney Records (3418153603820)
Movie | Released: 1996 | Film release: 1996 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track   Duration
1.The Bells of Notre Dame6:24
2.Out There4:25
3.Topsy Turvy5:36
4.Humiliation1:40
5.God Help the Outcasts3:44
6.The Bell Tower3:05
7.Heaven's Light/Hellfire5:24
8.A Guy Like You2:54
9.Paris Burning1:56
10.The Court of Miracles1:27
11.Sanctuary!6:02
12.And He Shall Smite the Wicked3:30
13.Into the Sunlight2:09
14.The Bells of Notre Dame1:11
15.Someday4:20
16.God Help the Outcasts3:27
 57:13
Submit your review Hide reviews in other languages

 

The Hunchback of Notre Dame - 09/10 - Review of Sander Neyt, submitted at (Dutch)
Frollo: to Quasimodo Quasimodo, can't you understand? When your heartless mother abandoned you as a child, anyone else would have drowned you. And this my thanks for taking you in and raising you as my son?

“Notre Dame De Paris” is het bekendste en beste werk van Victor Hugo. Het verteld het verhaal van een bultenaar genaamd Quasimodo die wordt opgevoed door een bisschop genaamd Claude Frollo. Quasimodo is verplicht om in de klokkentoren van de Notre Dame te blijven. Frollo verbiedt hem om de kathedraal te verlaten. Maar de komst van een jonge zigeunerin Esmeralda brengt zowel het leven van Quasimodo als dat van Frollo op hol. De brave bisschop Frollo is aangetrokken tot de mooie vrouw, en het is het begin van zijn krankzinnigheid.
Het verhaal is meerdere keren geadapteerd voor het witte doek. In 1905 werd de eerste adaptatie. Zelfs Walt Disney deed een poging om het verhaal naar het witte doek te brengen. Dit verhaal is misschien niet het beste, gemakkelijkste en het meest kindvriendelijke verhaal om te verfilmen. Mits een paar aanpassingen (zoals Frollo die rechter is in plaats van bisschop) bleef dit toch een zeer donkere film, zeker voor een Disney film. De grootste elementen van zonde en lust zijn in de film behouden, wat het natuurlijk een moeilijke kijkervaring maakt voor jonge kinderen.
Maar desalniettemin blijft “The Hunchback Of Notre Dame” één van de beste films van Disney. Ja, de film is over de jaren neergesabeld door critici. Het verhaal zou te donker en te moeilijk zijn voor kinderen. Ja, wat had Disney nu verwacht. Ze hadden beter van de film een film voor volwassenen gemaakt. Eén van de meest memorabele aspecten van deze film is de soundtrack. De componist is Alan Menken. De man die Disney terug op de kaart had gezet, verschillende klassiekers heeft geschreven en daarna ondankbaar aan de kant is geschoven. Met deze “Hunchback Of Notre Dame” schreef hij misschien wel zijn beste werk. Verwacht geen lichte muziek, vol met leuke tierlantijntjes. Neen, dit is een gitzwarte score met Latijnse teksten, veel orgel maar geweldige nummers.

SONGS

The Bells Of Notre Dame.
Het begin van de film. Dit lied leidt het verhaal in. Het is een flashback naar de afkomst van Quasimodo. De eerste seconden bepalen al de sfeer van de score. Een mannenkoor zingt zware Latijnse teksten op de melodie van “Someday” een song dat uiteindelijk is gesneuveld. De klokken komen zachtjes in de muziek, en dan barst het orkest open! Een prachtige versie van het nummer Hellfire wordt opgevoerd. Zeer bombastisch, vrij zwaar, maar o zo prachtig.
Na deze prachtige inleiding begint het nummer. Wat mij direct opvalt is dat de teksten zo goed in elkaar zit. Stephen Schwartz heeft de lyrics geschreven, en ik vind het geweldig hoe hij steeds verwijst naar de klokken van de Notre Dame. Na een korte inleiding en een gesproken stuk, wordt de muziek mogelijks nog donkerder. Clopin verteld het verhaal van Quasimodo. Vooral het stuk dat Judge Claude Frollo verschijnt, is prachtig beschreven met slimme teksten.

But a trap had been laid for the gypsies
And they gazed up in fear and alarm
At a figure whose clutches
Were iron as much as the bells

Man #4:
Judge Claude Frollo

Clopin:
The bells of Notre Dame

Een prachtige inleiding voor een prachtig personage. De muziek gaat over naar een prachtig stuk met Latijnse zang die de achtervolging beschrijven. Op het eind van het nummer heb je nog een prachtig duet tussen de bisschop en Frollo, en dan is dit mastodont van een nummer afgesloten.
De zang in dit nummer is geweldig. Paul Kendel schittert als Clopin. Hij draagt het nummer volledig. Hij wordt bijgestaan door de geweldige Tony Jay (over hem later meer) en David Ogden Stiers als de Archdeacon. De instrumentatie is ook schitterend. Menken schuwt geen enkel instrument, de bellen en het orgel zijn duidelijk aanwezig. De strijkers zijn geweldig. Ze spelen laag zodat de muziek extra donker lijkt.

Out There
Out There beschrijft de wens van Quasimodo om naar buiten te gaan. Toch begint het nummer zeer donker. Judge Claude Frollo verbiedt om naar buiten te gaan. Het nummer laat de luisteraar het karakter van Frollo ontdekken. Hij is een manipulator en gewoon een monster van een man. Er is eigenlijk geen enkel beeld voor nodig. Het karakter van Frollo wordt al perfect neergezet in dit nummer.
Na deze donkere inleiding hebben we een stuk muziek dat lichter is om te aanhoren. Het is een nummer zoals we van Menken gewoon zijn. Het is meezingbaar, en de melodie zit een hele dag in je hoofd. Het is een typisch nummer waar het hoofdpersonage zijn doel beschrijft. Je had het al in “The Little Mermaid” (Part of your world), “Beauty And The Beast (Belle). Wat die nummers zijn voor die respectievelijke films, is Out There voor Hunchback.
Tom Hulce is de ster van dit nummer. Hij zingt de pannen van de hemel, en is perfect gecast voor de getormenteerde bultenaar.

Topsy Turvy
Eén van de twee komische nummers van de soundtrack. De teksten zijn weer fantastisch gevonden, de melodie is fantastisch. Het is wel lichter dan de rest van de songs mits één uitzondering. Het is een nummer dat ik niet snel zal opzetten want ik heb liever de donkere nummers voor deze film. Ook dit nummer wordt gezongen door Paul Kendel, en hij doet dit met verve.

God Help The Outcasts
Ook het vrouwelijke hoofdpersonage krijgt haar eigen lied. Esmeralda zit opgesloten in de Notre Dame, en zingt God toe. Zij vraagt hem om haar volk te helpen. Beste mensen, dit is een gezongen gebed. Dat wilt zeggen dat het geen gemakkelijk nummer is om te beluisteren. De tekst is zwaar, maar o zo prachtig. Het begin van het nummer is ook geweldig. Prachtige instrumentale muziek dat de sfeer perfect neerzet. Heide Mollenhauer is de vrouw die dit nummer zingt. Ook zij zit perfect in haar rol, en zingt een prachtig emotioneel nummer, met een prachtige emotionele stem. De orkestraties zijn ook prachtig. Menken gebruikt de piano om de zangeres te begeleiden. Ook de strijkers zijn natuurlijk van de partij. Die toch wel het juweel zijn op deze prachtige track.

Heavens’s Light/Hellfire
Over naar hét nummer van deze soundtrack. Zowel Quasimodo als Frollo zingen over hun liefde jegens Esmeralda. Quasimodo begint het nummer met Heaven’s Light. Het is een prachtige lieftallige melodie, en Tom Hulce zingt het met een zeer breekbare stem zodat je echt geloofd dat hij verliefd is op Esmeralda. Dit stuk van het nummer beslaat maar een minuut en een half. De klokken komen terug boven water, en Menken gaat over naar een koorrepliek.
En dan komt het: Hellfire. Zonder twijfel het meest donkere nummer uit de geschiedenis van Disney. Frollo bezing Esmeralda met krankzinnigheid, lust en woede. De tekst is fenomenaal, de melodie beklijvend en het koor die weer in het Latijn zingt is beangstigend. De hoofdmelodie van dit nummer is heel zwaar. Het wordt gespeeld door het orgel. Het klinkt allemaal zeer bombastisch, wat het nummer zowaar geniaal maakt.
De tekst is op sommige momenten zelfs zeer luguber. Even staven met een voorbeeld.

Protect me, Maria
Don't let this siren cast her spell
Don't let her fire sear my flesh and bone
Destroy Esmeralda
And let her taste the fires of hell
Or else let her be mine and mine alone

Je moet durven om zo een tekst in een Disney film te steken. Maar Menken en Schwartz hebben het aangedurfd, en zijn door de nodige onterechte kritieken bedolven. Het zou te donker zijn voor een kinderfilm. Wel de bazen van Disney hadden dan maar een ander verhaal moeten kiezen.
Tony Jay schittert in de rol van Judge Claude Frollo. Hij zit in echt in de rol van zijn leven. En hij kan zingen als de beste. Dat hoor je in dit nummer. Want dit is niet makkelijk om te zingen. Vooral op het einde als de man de toon moet aanhouden voor luttele seconden. Pure klasse. Jammer dat de man nooit geëerd is voor deze rol, hij heeft het verdiend.

A Guy Like You
Hier ga ik geen woorden aan vuil maken. Dit is in compleet contrast met het voorgaande nummer. De regisseurs zochten een comic relief in de film en dat moest dan dit nummer voorstellen. Jammer dat zo een komisch nummer in zo’n film zit. Het is compleet ongepast.

The Court Of Miracles
Dit is een mengeling van een donker en licht nummer. Het is niet mijn favoriet nummer, dus ik ga er ook niet veel over neerpennen. Het klinkt goed in de film, en het is wel gepast maar apart is het toch niet zo een leuk nummer om te beluisteren.

SCORE

Over naar de score. Het is bekend dat Menken niet zo goed is in het schrijven van instrumentale score. Hier, in tegendeel zet hij zijn beste score neer. Menken is bekend dat hij zijn nummers integreert in de score en dat doet hij nu ook. Out There wordt gerefereerd voor Quasimodo, Hellfire voor Frollo en God help the outcasts voor Esmeralda. Maar aangezien die nummers fantastisch zijn, is dat ook voor de instrumentale nummers.
Eén nummer moet ik gewoon nog beschrijven. “Sanctuary”. Dit is hét beste nummer dat Menken ooit heeft neergepend! Donker, gotisch en gewoon prachtig. Het is zwaar om naar te luisteren, maar je zal nog nooit zo prachtige muziek gehoord hebben van de man. The Little Mermaid en zelfs Beauty And the Beast verbleken bij het horen van dit meesterwerk. Het koor is natuurlijk terug aanwezig. Prominenter dan in de overige score. Maar dat maakt de muziek zo fantastisch. Iedereen die dit leest, en het nummer niet kent, dan moet je het gerust eens opzoeken.

Conclusie
Dit is Menken’s beste score voor een Disney film. Dit is geen werk zoals we van de man gewoon zijn en al zeker geen muziek die we zouden verwachten voor een film van Disney. Dit is Menken op zijn best. Jammer dat de man is afgekraakt door critici. Die zijn muziek te donker en te moeilijk vonden. Dit is onterecht. Moed, lef en karakter was nodig om dit te maken, en Menken moet geëerd worden voor dit werk. Prachtige Songs (met uitzondering A Guy Like You) en een prachtige score. Zeker een 9 terug. Hopelijk komt Alan Menken snel terug naar Disney. We missen hem.

So, here is a riddle to guess if you can, sing the bells of Notre Dame: What makes a monster and what makes a man? Whatever their pitch, you feel them bewitch you, the rich and the ritual knells of the bells of Notre Dame.
The Hunchback of Notre Dame - 09/10 - Review of Tom H., submitted at (Dutch)
Quasimode is een bultenaar die de klokken luidt in de schitterende kathedraal van Notre Dame in Parijs. Zijn kleine wereldje wordt opmerkelijk uitgebreid wanneer hij de bevelen van zijn meester Frolo naast zich neerlegd en op het Zottenfestival furore maakt. Vergezeld van de mooie zigeunerin Esmeralda, haar trouwe geit Djali en de knappe kapitein Phoebus gaat Quasi de strijd aan tegen zijn meester die niets liever wil dan een etnic cleansing in de rangen van de zigeuners. Naar het boek van Victor Hugo brengt Walt Disney Pictures een redelijk opgekuiste versie van het verhaal... Hoewel...

"The Hunchback of the Notre Dame" is een Disney film zoals we Disney slechts weinig kennen; hitzwart en beklijvend, vooral voor de jongere kinderen. Het was dan ook niet verwonderlijk dat menig klein grut zijn of haar keeltje openzette bij deze griezelige film, tot grote frustratie van de iets oudere kinderen en volwassenen. Wat Disney presteerde was ongezien, maar werd door menig filmcriticus afgemaakt, wat erg jammer is want de klokkenluider is één van de beste Disneyfilms up-to-date met pareltjes van animatie en een denderend verhaal. Voor de muziek van dit epos koos de muizenfabriek voor de filmmuziekveteraan Alan Menken die opnieuw de handen in elkaar sloeg met lyricist/componist Stephen Schwartz, die samen met Menken werkte aan Pocahontas. Het resultaat is brilliant en behoort zeker tot het beste werk van Menken.

Disney is bekend voor zijn avondvullende liedjes. "The Hunchback of the Notre Dame" moet zeker niet onderdoen voor "Beauty and the Beast" of "The Lion King". Menken componeert een schitterende ouverture met zware koorbezettingen en een slimuitgedachte verhaallijn. "The Bells of Notre Dame" vertelt ons de voorgeschiedenis van de klokkenluider Quasimode. Verteller Clopin heeft een glansrol in dit nummer dat start met kerkklokken en heerlijke Gregoriaanse gezangen. De typische zigeunerorkestratie zet het etnische karakter van deze track in de verf. De soloviolen en de mooie accordean staan haaks met het zware orkest en de dreigende stemmen die zo uit een litanie zijn weggehaald. Het scanderen van de Latijnse teksten bereikt zijn hoogtepunt in een mooi thema dat de scoregedeeltes van deze cd zal primeren. De stemmen van Tony Jay als Frolo en de aartsbisschop David Ogden Stiers (je kent hem wel, de vocalist van Radcliff uit Pocahontas) zijn perfect gecast in hun rol. Het nummer eindigt in een glamoureuze climax die spettert en tolt doorheen zijn melodielijn, inclusief zware kerkklokken. Een eerste hoogtepunt in een track van maar liefst 6 minuten. Het duet tussen Frolo en Quasimodo vormt een prachtige afwisseling na al dat bombastisch gekletter. Deprimerende strijkers leiden deze song in en de dreigende boodschap van Frolo is niet mis te verstaan en toch, na een donkere passage komt Quasimodo aan het woord en zijn wens om door te dringen in de wereld buiten de klokkentoren is licht en vrolijk gearrangeerd. Tom Hulce (ja, Mozart in Amadeus) geeft een sterperformance cadeau. Het nummer bouwt broadway-achtig op en barst open in de laatste langgerekte noot. Een schitterend einde voor een geslaagde track!

De gypsie-toer wordt opnieuw geintroduceerd in "Topsy Turvy" en ook al is dit een komische scène, toch laat Menken een frapante melodie op de toeschouwers los die nazinderd in al zijn feestelijke en kleurrijke lyrics. Het carnavaleske wordt goed afgewisseld met de iets pompeuzere muziek wanneer Frolo op het zottenfestival aankomt. Ook de dansscène van Esmeralda zit naadloos in de melodie van het nummer verweven. Opnieuw wordt naar een climax toegewerkt zodat ook deze musicalsong eindigt in een heerlijke, opgewekte uitbarsting van klanken. De sfeer wordt echter onherroepelijk omgedraaid in "Humiliation", een scoretrack die teert op zware Latijnse gezangen om te eindigen in een lieflijk geblère van sopranen. Mooi en krachtig met een onverwachts teder einde dat voortvloeit in het schitterende nummer "God Help the Outcasts" gezongen door Esmeralda (Heidi Mollenhauer). Een erg sprookjesachtige track vol pathos en aanzwellende strijkers. Heerlijk gewoon en een typische Menken-song. "The Bell Tower" is dan weer rustige underscore en vormt een reprise met "God Help The Outcasts". De orkestratie klinkt wat stereotiep en de climax is wat achterhaald. Niet echt origineel maar best te pruimen. Dat kan niet worden gezegd van het volgende pareltje van deze CD. "Heavenslight/Hellfire" is het hoogtepunt van de film en van deze soundtrack. Quasimodo start deze track heel erg gevoelig, maar het is er niet over. De lyrics zijn erg slim en zetten de hoopvolle klokkenluider's gevoelens mooi in de verf. De track zwelt aan maar wordt afgebroken door de koorgezangen van monniken. De religieuze melodie glijdt mooi over in de versie van Frolo die zijn liefde net als de klokkenluider bezingt voor Esmerelda, maar dan uit geheel andere overweging. Menken weet dat deze scène erg visueel sterk is en poneert dan ook een ijzersterk tweede gedeelte met dreigende cantates van bassen en hoogdravende strijkers. De track wordt mooi naar een vals einde toegewerkt wanneer de melodie compleet stil valt om een mooie dialoog weer te geven. Dan bouwt Menken de thematiek weer op en eindigt in een apotheose om u van te zeggen. Het koor zingt schitterend, het orkest gaat in full overdrive en Frolo zakt door zijn knieën. Schitterend en fenomenaal.

Helaas komen we dan een het dieptepunt van het album. "A Guy Like You" is een komisch nummer. Vreselijk gewoon, hoewel er een Broadway-sfeertje wordt gecreëerd en de melodie wel mooi is, vooral het heerlijke pianospel en de opnieuw erg sterke teksten geven dit nummer een zekere bombast mee, maar de breuk met de rest van het album is zo groot dat je niet goed weet wat je ermee moet. De komische enscenering botst met al het geweld en de donkere passages uit de voorgaande scenes. Jammer maar dat neemt niet weg dat dit lied toch sterk is opgebouwd. "Paris Burning" is dan weer een sterke scoretrack met groot koor en goede melodie. Mooi werk! "The Court of Miracles" is het dievenliedje van deze film en ze doet haar naam alle eer aan. De melodie is semi-komisch maar is geheel in de stijl van de film gearrangeerd. De laatste score sectie komt eraan en Menken haalt hier echt het onderste uit de kan. "Sanctuary" combineert in een tijdsspanne van zes minuten alles wat een goede actiescore moet bevatten. Het koor zingt krachtiger dan ooit, de strijkers zijn schichtig en snel, het orkest speelt met de nodige bombast en de melodielijn bouwt tot drie maal toe op naar een schitterende climax. Heerlijk want je wordt weggeblazen door het geluid. Om kippenvel van te krijgen. "And He Shall Smite The Wicked" bevat het tedere Esmeralda thema uit "Humiliation" en bouwt op met heerlijk dreigende koorzangen tot het einde van Frolo die neerstort met schelle kopers en klagende violen. "In The Sunlight" is een typische Menken-feel-good score die het einde aankondigt van de film. Alles komt goed en de strijkers en kopers schitteren in hun eenvoud. Als apotheose krijgen we nogeens een herneming van "The Bells of Notre Dame" met klassieke chorale climax. De popsongs op deze soundtrack zijn erg sterk en staan geheel in teken van de film. "Someday", een geschrapt nummer dat werd geschreven in plaats van "God Help the Outcasts" wordt door Eternal sterk vertolkt en Bette Midler sluit de soundtrack in alle eenvoud af.

"The Hunchback of the Notre Dame" is een erg sterke soundtrack met de nodige coherentie en heerlijke melodieën. Ook de Vlaamse versie van de soundtrack is erg sterk en is zeker de moeite waard met Jan Schepens en Peter de Smet in de hoofdrollen. Ook de franstalige versie met Lara Fabian is een mooie aanvulling en doet menig mens in tranen uitbarsten! Alleen "A Guy Like You" is een beetje misplaatst. De score is sterk, met de grandeur van John Williams met heerlijke koorpartijen. Een erg sterk score voor een mooie film. Een must-buy!
The Hunchback of Notre Dame - 07/10 - Review of Lammert de Wit, submitted at (Dutch)
De Amerikaanse animatiefilm The Hunchback of Notre Dame is een van de meest bekende filmmusicals uit de Disney studios. De regie was in handen van het duo Gary Trousdale en Kirk Wise, die samen ook Beauty and the Beast en Atlantis: The Lost Empire regisseerden. Deze vrij donkere film voor Disney animatie begrippen had tegelijkertijd ook een positief religieus tintje. De film, naar het verhaal van Victor Hugo, kreeg erg positieve recensies van de filmcritici, mede vanwege de boodschap die door het verhaal heen klinkt, en was ook aan de kassa's van de bioscopen een groot succes. De film kreeg diverse nominaties voor prijzen en won er een aantal kleinere.
Het verhaal speelt zich af in Parijs, waar rechter Frollo een groep zigeuners achterna zit om ze te arresteren. Een vrouw en haar baby proberen in kathedraal Notre Dame een schuilplaats te vinden, maar Frollo slaat haar, waardoor ze valt en sterft. Haar baby blijkt een misvorming te hebben en de bisschop draagt Frollo op om voor de baby te zorgen, omdat zijn zielenheil op het spel staat. Frollo voedt het kind op in de klokkentoren van de kathedraal en noemt hem Quasimodo. Hij groeit op met een paar levende groteske wezens, die voor afleiding zorgen. Jaren later willen die wezens dat Quasimodo op 1 januari aan een feest deelneemt, maar Frollo is erop tegen. Hij gaat toch, maar Frollo's mannen zorgen ervoor dat hij het mikpunt wordt van spot. Dan is daar Esmeralda, die het voor hem opneemt...

De muziek bij deze film is van niemand minder dan de vaste Disney-succescomponist Alan Menken, die niet alleen de score componeerde, maar ook de muziek voor de liedjes. De teksten daarvoor zijn geschreven door zijn vaste tekstschrijver Stephen Schwartz. Beide mannen hadden in die tijd de films voor het uitkiezen, vooral vanwege het grote succes dat ze samen hadden met de film Pocahontas van een jaar eerder.
Hun muziek voor de film leverde hen een Oscar-nominatie op, samen met nog andere nominaties. Ze wonnen overigens wel wat minder bekende prijzen.

Het verhaal speelt zich vooral af in en rond de beroemde kerk Notre Dame in Parijs. Menken en Schwartz hebben een groot deel van hun muziek daarop afgestemd, in combinatie met de verhaallijn. Daardoor hebben veel tracks op het album een behoorlijk klassiek religieuze kleuring, met veel koorzang en vaak wat somber van toon. Een paar van die composities zijn overigens wel erg fraai, maar regelmatig valt het net niet helemaal mee.
Dat geldt ook voor andere songs, die eveneens vaak wat donker gekleurd zijn. De orkestraties zijn bijzonder fraai, maar nogal eens laat de melodie wat te wensen over. Wat eveneens niet meevalt is de paar aanwezige komisch getinte tracks. Zo is 'Topsy Turvy' een nogal kermisachtig vlot deuntje, die maar niet aangenaam wil worden.

Gelukkig kent het album ook de nodige tracks die erg fraai zijn, niet alleen songs, maar zeker ook instrumentale tracks. En ook die tracks staan in fraaie arrangementen, waar Alan Menken wel weg mee weet. Dat begint al gelijk met de openingstrack 'The Bells of Notre Dame', maar geldt zeker ook voor het door Esmeralda in de film door Heidi Mollenhauer gezongen 'God Help the Outcasts', en 'Someday', de song die tijdens de eindaftiteling te horen is. Deze laatste wordt op de Europese versie van het album overigens gezongen door het Britse vrouwentrio Eternal, die er voor een R&B-Soul-band een fraaie popballad van maakte. Op de Amerikaanse editie wordt deze song overigens gezongen door de mannengroep All-4-One.
De fraaie song 'God Help the Outcasts' komt aan het eind van het album nog een keer in de reprise, met een uitvoering die gezongen wordt door Bette Midler, in het arrangement van een popballad.

Natuurlijk ontbreken op dit album de instrumentale tracks niet, al zijn die toch wat beperkt. Maar steeds zijn de arrangementen fraai, al laat een enkele keer de melodie wat te wensen over. Toch zorgt dit geheel van een flink aantal songs met een overwegend religieuze kleuring en de instrumentale tracks, en beide popballads voor een gevarieerde luisterervaring. De melodieën beklijven niet elke keer en sommige songs zijn wat simplistisch, wat voor dit album de waardering brengt op een heel behoorlijke 72 uit 100 punten.
The Hunchback of Notre Dame - 09/10 - Review of Tom Daish, submitted at (English)
The 1996 Disney offering may not have done that well in the cinema, but for me, it is one of their best, perhaps only surpassed by Beauty and the Beast. The music, is however, excellent. A particular mention must go to the actual score, which is Menken's best to date combining massive orchestral power and massed choir chanting Latin choruses. The music is generally a shade darker then usual Disney fare and for the most part, only occasionally breaks for happier moments. A prime example of this is God Help the Outcasts followed by The Bell Tower and Heaven's Light. This represents some beautiful portions of both score and two sparkling songs. The Latter move into probably the darkest moment of the film, Hellfire. This is a fairly Satanic song and the words and deliciously ambiguous. This is a case where reading the words in the liner notes is probably a good idea. Probably the best song is the Andrew Lloyd-Webber style Out There. It starts fairly downbeat, but swells becoming a stunning show-stopper of a piece. The opening track gets the CD and film off to a good start and combines songs with the story. The two comedy songs, Topsy Turvy and A Guy Like You aren't too bad and Topsy Turvy has some quite incredible key changes that are nothing less than inspired. This represents by no means the best songs and they tend to sound a little too much like a music show sometimes, but still a good collection none the less.

The non-song parts are, as I mentioned, very good indeed. Sanctuary has some wonderful moments and when the organ comes in on occasion it will send shivers down your spine. I think that some of the impact of the score is lost without the visuals sometimes, but this is probably due to the visuals being so immense and stunning. However, apart from the rather awful Disney-style ending to The reprise of The Bells of Notre Dame, the score is the best yet.

Note: A special mention must go to Disney as this is the first score to an animated film that has all the tracks in the correct order with the score cues inserted between songs. I wish this were done more often, as it just breaks the score up a little and gives a little more variety.
The Hunchback of Notre Dame - 06/10 - Review of Andreas Lindahl, submitted at (English)
The Hunchback of Notre Dame is in my opinion one of Disney's best and most "mature" animated film - Frollo haveing erotic fantasies about Esmeralda, for example. Not exactly something a small child can relate to... At the same time the music by Alan Menken is also very mature, for an animated Disney film, at least. The orchestral score concists mainly of choir music, or chantings, in latin, mostly "Dies irae, dies illa" or "Kyrie eleison, Christie eleison". It's often very loud and very dark and dramatic, but for some reason it doesn't make for a good listening experience. It may work in the film - in fact it does ver well - but on CD it gets a little too loud and disturbing. There are however a couple of remorable cues, such as "The Bell Tower" and the first half of "He Shall Smite the Wicked" - two beautiful pieces, with delicate orchestra and choir.

The songs, with lyrics by Stephen Schwartz, differ in quality. There are superb numbers, such as "The Bells of Notre Dame", "Out There" (splendidly performed by Tom Hulce, and with excellent orchestral backing) and "Heaven's Light/Hellfire" (sung by Tom Hulce, who really did impress me with his singing for this film, and Tony Jay), while other songs, such as "Topsy Turvey" - a silly show tune, with a loud chorus and typical French, and Gypsie, instruments and harmonies - and "A Guy Like You" - in the same style, although more "Broadway" in its style, with vocals by Jason Alexander and others - are simply annoying. "God Help the Outcasts" is also rather good, although it isn't one of the better songs written for the film. It is represented by two different versions on the soundtrack. There is the film version, performed by Heidi Mollenhauer, and a more mainstream version, sung by Bette Midler. Which one you will prefer is simply a matter of taste.
Golden Globes: Best Original Score (Nominee)
Oscars: Best Original Score (Nominee)

Other releases of The Hunchback of Notre Dame (1996):

Bossu de Notre-Dame, Le (2002)
Hunchback of Notre Dame, The (2003)
Hunchback of Notre Dame, The (1996)
Songs From The Hunchback Of Notre Dame (2016)
Jorobado De Notre Dame, El (1996)

Soundtracks from the collection: Disney

Fantasia (1992)
Three Little Pigs (1967)
Iron Will (1994)
Jungle 2 Jungle (1997)
Étrange Noël de Monsieur Jack, L' (1994)
TRON: Legacy (2010)
Symphonic Suites of the Animated Classics (2008)
Finding Nemo (2003)
Cheetah Girls 2, The (2006)
Winnie the Pooh and the Honey Tree (1964)

Soundtracks from the collection: Kids

Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe, The (2005)
Toon Tunes (1997)
Pooh's Heffalump Movie (2005)
Lion King, The (2003)
Adventures of the Great Mouse Detective, The (1992)
Indian in the Cupboard, The (1995)
SpongeBob SquarePants Movie, The (2004)
Chicken Little (2005)
Alvin and the Chipmunks (2008)
Deux Frères (2004)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More