Hercules


Walt Disney Records (9399602628028)
Movie | Released: 1997 | Film release: 1997 | Format: CD, Download
 

Subscribe now!

Stay better informed and get access to collectors info!





 

# Track Artist/Composer Duration
1.Shooting StarBoyzone4:14
2.Go the DistanceMichael Bolton4:42
3.A Star is BornJocelyn Brown2:05
4.The Gospel TruthJocelyn Brown4:27
5.I Won't Say (I'm in Love)Belinda Carlisle2:54
6.No Importa La DistanciaRicky Martin4:53
7.Long Ago...0:30
8.The Gospel Truth I and Main Titles2:26
9.The Gospel Truth II0:59
10.The Gospel Truth III1:06
11.Go the Distance3:15
12.Oh Mighty Zeus(score)0:45
13.Go the Distance Reprise0:58
14.One Last Hop3:01
15.Zero to Hero2:20
16.I Won't Say I'm in Love2:20
17.A Star is Born2:04
18.The Big Olive(score)1:07
19.The Prophecy(score)0:54
20.Destruction of the Agora(score)2:07
21.Phil's Island(score)2:25
22.Rodeo(score)0:40
23.Speak of the Devil(score)1:31
24.The Hydra Battle(score)3:28
25.Meg's Garden(score)1:14
26.Hercules' Villa(score)0:37
27.All Time Chump(score)0:38
28.Cutting the Thread(score)3:24
29.A True Hero(score)4:34
30.A Star is Born Reprise0:59
 66:37
Submit your review Hide reviews in other languages

 

Hercules - 06/10 - Review of Tom H., submitted at (Dutch)
Met een terugblik naar de Griekse mythologie probeerde Disney haar succes van het begin jaren '90 te evenaren. Een komische interpretatie over de avonturen van Herakles - Disney koos echter voor de Romeinse naam omdat de modale Amerikaan de Griekse variant onmogelijk kon smaken - en een sterrencast met klinkende namen zoals Danny DeVito moesten de kassa's laten rinkelen. Toegegeven, "Hercules" is een aangename film geworden vol humor en dubbele bodems die zowel kinderen en volwassen konden bekoren. Maar critici verguisden de film naar de donkerste regionen van de filmannalen. De karikaturale karakters, de vele anachronismen en de vederlichte verhaallijn konden op weinig begrip rekenen. Maar ook de gospelzingende muzes die componist Alan Menken introduceerde, konden aanvankelijk weinigen bekoren. Hoewel Menken beladen was met een dozijn awards, werd de muziek voor "Hercules" een ware flop. Slechte cd-verkoop en tonnen kritiek kelderden de samenwerking tussen de Academy Award-winnaar en de Muizenfabriek. Van frisbee tot onderlegger, de kritieken waren bikkelhard. Maar waren deze wel terecht?

Toegegeven, "Hercules" is in vergelijking met zijn vergangers bedroevend zwak. Geen enkele keer bereikt Menken het niveau van zijn gloriedagen toen hij samenwerkte met Howard Ashman, Tim Rice of Stephen Schwartz. De soundtrack mist de magische touch waarvoor Disney bekend is. Toch leverde vooral lyricist David Zippel knap werk. De teksten zijn swingend en slim. De muziek is groots, feestelijk en vooral blij en enthousiast. En daar wringt het schoentje. Menken vliegt erin zonder een rustpunt in te bouwen. De gospelzingende muzes schreeuwen en gillen er op los, met de nodige pathos, maar zonder maar één moment het tempo te drukken. De okestraties zijn druk en jengelen maar door. In de film is het best te pruimen, maar op cd kunnen de gospel-uitbarstingen wat overweldigend overkomen. "Zero to Hero" en "A Star is Born" zijn zeker geen slechte composities, maar hun tempo ligt zo hoog dat je even naar adem snakt na een luisterbeurt. De gelaagde melodie, de vijf vrouwen stemmen, meestal ondersteund door een groot gospelkoor, dragen bij tot een chaotische feestelijkheid die qua carnavalesque sfeer zeker niet moeten onderdoen voor "Topsy Turvey" uit "The Hunckback of the Notre Dame". Zelfs Susan Ega als de zwoele Megara weet met haar hippe ballade "I Won't Say I'm in Love" de rust niet weer te brengen. Het shaked, maar vele luisteraars snakten naar de "goede gouden tijd" toen "Beauty and the Beast" en "Colours of the Wind" de Oscars domineerden. Het enige nummer dat een beetje op goodwill kon rekenen was "Go the Distance", een typische Menken-ballade inclusief hoogopdravend koper en aanzwellende strijkers. Maar de stem van de jonge Hercules (Roger Bart) is zo zeurderig en onaangenaam dat de je haren ervan rechtkomen. Een popversie ingezongen door icoon Michael Bolton redt de soundtrack enigszins. De zangkunsten van Danny DeVito in "One Last Hope" zijn eveneens negeerbaar.

De score is altijd al Menkens Achillespees geweest en ook deze keer is de instrumentale muziek zeker geen hoogvlieger. Het aantal miskleunen is op één hand te tellen. Tracks als "Rodeo" en "Speak of the Devil" zijn tenenkrullend en wil je liefst zo vlug mogelijk vergeten. Middelmatige, vaak komische intermezzo's verzachten de pijn niet echt. "The Hydra Battle" en "Destruction of the Agora" zijn ronduit vermoeiend, maar na een drietal minuten vol chaos en onsamenhangende melodieën, verschijnt toch een grandioze apotheose met schetterende trompetten en crescendo strijkers. Tussen dit alles zijn toch nog enkele kleine pareltjes terug te vinden. "The Prophecy" bijvoorbeeld is een heerlijke track. Het koor bouwt zachtjes op en een bevreemdende clavecimbel zorgt voor een haast ziekelijke sfeer. Heel knap! Ook het mooie "All Time Chump" met een gevoelige fluitpassage is om de vingers bij af te likken. De romantische zielen halen zeker hun hartje op tijdens "Meg's Garden". Jammer van de synthesizer die alles een beetje amateuristisch laat klinken. De laatste minuten van de soundtrack zijn zoals we van Menken verwachten. Spannend en groots. "Cutting the Thread" is spannend, hoewel het wat lijdt onder de vaak komische orkestraties. "A True Hero" begint met een jazzy invloed die de godheid Hades voorstelt, om te eindigen in een grootse apotheose met een hoogdravend koor en aanzwellende violen. Echt Disney dus!

"Hercules" kent veel ups en downs. Maar het is net of de negatieve kanten van deze soundtrack het halen van de positieve. Deze score is gediend met een eigen compilatie waarbij je alle hatelijke tracks verwijderd. Op de Europse releases staan nog enkele interpretaties van Menkens liedjes en deze zijn wel te pruimen. De popversies missen de bravoure en gospetouch en daarbij wordt het pijnlijk duidelijk dat Menkens melodieën zeker mooi zijn, maar dat de keuze voor gospel een vreselijk stijlfout was. Hoe dan ook is deze spoundtrack een must voor elke Disney-score verzamelaar. Voor de anderen, laat deze gewoon schieten... Ga voor een compilatie of een sterk afgeprijsd exemplaar. "Hercules" heeft sterke kanten, maar je moet daarvoor toch een half uur miskleunen verdragen. Al bij al, niet representatief voor het kunnen van Menken.
Hercules - 07/10 - Review of Tom Daish, submitted at (English)
This is totally at the opposite end of the spectrum to 1996's Hunchback of Notre Dame, it is fun and always totally upbeat. It is much more in the mould of Aladdin. The style is more akin to Andrew Loyd-Webber's rock operas and mixes that with some great gospel songs. The logic of having gospel songs for the Disneyfication of a Greek Myth is something that I am at a loss to explain, fortunately they are great fun and sung with great enthusiasm. The opening 4 tracks set the story out in a series of short gospel numbers, taking over from Charlton Heston's brief narration at the beginning. My favourite has got to be Go the Distance which is the usual Disney wannabe hero longing for his fame and fortune and beating the odds. While not as well structured as Out There from Hunchback, for example, it was a great fanfare melody and it is sure to send shivers down the spine when you listen to it.

This is the kind of song that has Olympic Theme Song written all over it. One Last Hope is sung by Danny DeVito and in the same manner as Jeremy Iron's effort in the The Lion King, the overall effect is fine even thought I suspect Mr. DeVito isn't going to make a living as a singer. Zero to Hero and A Star is Born are two loud and excitable Gospel numbers that come past so fast and furiously you have to really be paying attention to hear them. I Won't Say is the sort of love song. It's more along the lines that the heroine regrets some of her previous romantic liaisons and is probably second only to Go the Distance for me. The Michael Bolton version of Go the Distance is slightly better arranged although I don't feel his husky singing voice is suited to this type of yearning song, but it is still sung well. Overall, if you like fun and/or gospel songs you'll love it, otherwise, perhaps not and they certainly lack the depth of the other Menken efforts and the lyrics and music don't meld as well as they do normally. In fact slightly dubious music/lyrics meshing has become more of a problem ever since Howard Ashman died. He really was a master lyricist.

Along the same lines as Aladdin for most of the time in that it is fun generally and so suffers from the usual cartoon comedy Mickey Mouse syndrome. There are a few better moments that seem to flow much better including some very Danny Elfmanesque haunting choir, very much like Edward Scissorhands. The comedy style is to be expected, only things such as Hunchback and Beauty and the Beast offer the emotional depth to provide a stirring and moving score. It is not as annoying and does not get as tedious as Aladdin and for the type of music that it is, it is functional at worst and decently enjoyable at best.

Other releases of Hercules (1997):

Hercules (1997)
Hercules (2002)
Hercules (1997)
Hercules (1997)
Hercules (2018)
Hercules (1998)

Soundtracks from the collection: Disney

Mulan (1998)
Emperor's New Groove, The (2000)
Cars 2 (2011)
Maleficent (2014)
Fantasia (1990)
Hunchback of Notre Dame, The (1996)
Tinker Bell (2008)
Tom and Huck (1995)
Aladdin (2004)
Dinosaur (Complete) (2000)


Report a fault or send us additional info!: Log on

 



More